Κάποτε είπε ο Don Quisciotte της Mancha: "Οι άνθρωποι υποδουλώνουν τον εαυτό τους για πολυτέλεια και ματαιοδοξίες, κυνηγώντας πλούτη σαν να βρήκαν την ευτυχία σε αυτά. Αλλά δεν συνειδητοποιούν ότι, όσο περισσότερα τους ανήκουν, τόσο περισσότερο φοβούνται μην τα χάσουν, και μέσα σε αυτή την αγωνία του διαφεύγει η αληθινή ευτυχία. Γιατί η ευτυχία δεν βρίσκεται στο χρυσό ούτε στη χλιδή, αλλά στο αεράκι που χαϊδεύει το πρόσωπο, στο ειλικρινές γέλιο ενός φίλου, στο ψωμί που μοιράζεται με ευγνωμοσύνη. Χαζός είναι αυτός που ψάχνει έξω αυτό που μόνο η ψυχή μπορεί να βρει! Η απλή ζωή είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός, και αυτοί που την καταλαβαίνουν είναι ο πιο τυχεροί άνθρωποι"...