Όταν ρωτήθηκε ο Ρώσος συγγραφέας Άντον Τσέχωφ για τη φύση των αποτυχημένων κοινωνιών, απάντησε: "Στις αποτυχημένες κοινωνίες, υπάρχουν χίλιοι ηλίθιοι για κάθε επιτυχημένο μυαλό και χίλιες αδέξιες λέξεις για κάθε συνειδητή λέξη. " Η πλειοψηφία είναι πάντα ηλίθια και κυριαρχεί συνεχώς στο λογικό. Εάν βλέπετε ασήμαντα θέματα στην πρώτη γραμμή των συζητήσεων σε μια κοινωνία και οι ασήμαντοι άνθρωποι βρίσκονται στο επίκεντρο, τότε μιλάτε για μια πολύ αποτυχημένη κοινωνία. Για παράδειγμα, εκατομμύρια άνθρωποι χορεύουν και επαναλαμβάνουν ανούσια τραγούδια και λέξεις, και το άτομο που έγραψε το τραγούδι γίνεται διάσημο, γνωστό και αγαπητό. Ακόμα και οι άνθρωποι έχουν τη δική τους άποψη για θέματα της κοινωνίας και της ζωής. Όσο για τους συγγραφείς και τους συγγραφείς, κανείς δεν τους γνωρίζει και κανείς δεν τους δίνει αξία ή βάρος. Στους περισσότερους αρέσει η μικροπρέπεια και το μούδιασμα. Κάποιος που μας ναρκώνει για να χάσουμε το μυαλό μας, και κάποιος που μας κάνει να γελάμε με ανοησίες, είναι καλύτερος από κάποιον που μας ξυπνά στην πραγματικότητα και μας πληγώνει λέγοντας την αλήθεια. Ως εκ τούτου, η δημοκρατία δεν είναι κατάλληλη για αδαείς κοινωνίες, γιατί η αδαής πλειοψηφία θα αποφασίσει για την τύχη της. "