Ο Καίσαρας θεωρούνταν η μόνη πραγματική ιδιοφυΐα που παρήγαγε ποτέ η Ρώμη και ο τελευταίος μεγάλος της εποχής του. Ήταν ένας πραγματικός πολυμαθής, ικανός να μιλάει διαφορετικές γλώσσες και διαλέκτους, και λέγεται ότι κατάφερε να υπαγορεύσει τέσσερα γράμματα ταυτόχρονα σε τέσσερις διαφορετικές γραμματείς. Άριστος στις στρατιωτικές τακτικές και είχε μια μοναδική ικανότητα να παρακινεί τα στρατεύματά του, ανώτερος από κάθε άλλο στρατηγό της εποχής του. Εκτός από ταλαντούχος μηχανικός και επιτυχημένος δικηγόρος, ήταν επίσης, σύμφωνα με τον Κικέρωνα, που τον περιφρονούσε, ένας από τους καλύτερους ρήτορες της εποχής του. Ο Καίσαρας ήταν ένας έντιμος, μαχητικός και θαρραλέος στρατηγός, που πάντα έδινε το παράδειγμα και ποτέ δεν φοβόταν τον Στη μάχη της Μούντα, όταν ήταν κοντά στο θάνατο, έβγαλε το κράνος του, πήρε την ασπίδα ενός πεσόντος λεγεωνάριου και δήλωσε στους αξιωματικούς του: «Αυτό θα είναι το τέλος της ζωής μου και της στρατιωτικής σας θητείας. "Έτρεξε μέσα από τις τάξεις των στρατιωτών του, προτρέποντάς τους να αντισταθούν για να αποφύγουν την ντροπή να συλληφθεί από τα παιδιά του μεγαλύτερου αντιπάλου του. Με τη βοήθεια των τριβούνων του κατάφερε να μετατρέψει την ντροπή σε μια τελευταία ηρωική αντίσταση. Ο Καίσαρας πάντα φαινόταν να είναι μπροστά από τους εχθρούς του. Τον μισούσαν για πολλούς λόγους, αλλά κυρίως επειδή προωθούσε ανθρώπους με βάση την αξία και όχι την κοινωνική θέση. Επέκτεινε τα δικαιώματα των κατώτερων τάξεων στη Ρώμη και έδωσε υπηκοότητα σε ανθρώπους σε όλη την Ιταλία, ακόμα και την Ισπανία. Αναδιανεμημένα εδάφη που κατασχέθηκαν στους πλούσιους για γενιές, παραδίδοντάς τα σε στρατιώτες και βετεράνους για να μπορέσουν να τα καλλιεργήσουν. Προώθησε τραπεζικές μεταρρυθμίσεις και νόμους που επέτρεψαν τη δίωξη των ανώτερων τάξεων για εγκλήματα κατά των κατώτερων τάξεων και αλλοδαπών, κάτι που προηγουμένως ήταν αδύνατο. Ο Καίσαρας εκτιμούσε ταλαντούχους και σκληρά εργαζόμενους γερουσιαστές, ένα πρώτο προνόμιο που προορίζεται αποκλειστικά για τους πλούσιους. Η Ρωμαϊκή ελίτ φοβόταν ότι ο Καίσαρας θα κατέστρεφε τον γνωστό κόσμο τους Δεν ήταν η δικτατορική του δύναμη να ανησυχεί, καθώς οι Ρωμαίοι είχαν δεχτεί τόσο τον Σίλλα όσο και τον Αύγουστο. Τον φοβόντουσαν για τις μεταρρυθμίσεις του και για την πολιτική και στρατιωτική του επιτυχία, τόσο πολύ που η μόνη επιλογή που έμεινε ήταν η δολοφονία, που πραγματοποιήθηκε ενώ ετοιμάζονταν να φύγουν για μια μακρά εκστρατεία στην Περσία. Ο Καίσαρας, κουρασμένος από τη Ρώμη, παραπονέθηκε στον Μάρκο Αντώνιο: «Είναι ένα κλουβί από γρύλους στο οποίο σχεδόν τίποτα δεν λύνεται. " Η φιγούρα του είναι τόσο επιβλητική που οι διάδοχοι του πήραν το όνομά του ως τίτλο, που χρησιμοποιήθηκε μέχρι πριν από έναν αιώνα (Ο Κάιζερ στη Γερμανία και ο Τσάρος στη Ρωσία). Ο Ιούλιος μήνας έχει και το όνομα του. Ο Καίσαρας ήταν ένας εξαιρετικός ρήτορας και ένας ικανός πολιτικός, αλλά πάνω από όλα ένας λαμπρός στρατηγικός που ήξερε πώς να αξιοποιήσει με τον καλύτερο τρόπο τις ιδιότητές του για να πετύχει τους στόχους του.