Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ "ΚΑΣΤΑΝΑΣ" σε μια Ρώμη που αλλάζει, σε μια γειτονιά που αλλάζει, υπάρχουν χαρακτήρες που παρά τους έχουν τη δυνατότητα να σταματήσουν τον χρόνο, να τον κοιτάνε σαν να μην πέρασε ποτέ. Όσοι της ηλικίας μου και πάνω σίγουρα θα τον θυμούνται, γιατί δεν κουνήθηκε ποτέ από εκεί, ο "άρχοντας των καφέ" όπως τον έλεγα παιδί, καθισμένος μπροστά από την κεντρική είσοδο του Rinascente της Piazza Fiume (στην Via Salaria για την ακρίβεια). Από τις αρχές του φθινοπώρου έως τα τέλη του χειμώνα, για περισσότερα από 50 χρόνια, φτάνει με τη σκούρο πράσινη μέλισσα του, το σουτιέν του, ένα σκαμπό και δύο σακούλες γεμάτες κάρβουνο και κάστανα. Αρχίζει να χαράζει με προσοχή και υπομονή, ανάβει τα κάρβουνα και, σε μια στιγμή, ο δρόμος «μυρίζει» καλοσύνη, παιδική ηλικία, καλές αναμνήσεις, ευτυχία. Το νιώθω από το παράθυρο του σπιτιού, το ψάχνω με τα μάτια και ο χρόνος σταματά. Το όνομά του είναι ΤΙΤΟ, ο τελευταίος των καστανιάς, ντυμένος με σκούρα ρούχα, ο κόπολα του ίσα που σκύβει, στηρίζεται στην προετοιμασία της συσκευασίας, ογδογενής, σιωπηλός και συγκρατημένος, το πρόσωπό του μαυρισμένο και σημαδεμένο από τον χρόνο. Καταγόμενος από ένα μικρό χωριό στην επαρχία Chieti, δεν έχει κάνει ποτέ κάτι άλλο στη ζωή του παρά να φτιάχνει κάστανα. Ο ΤΙΤΟ επιβιώνει από τις αλλαγές, καθώς ο χρόνος κυλά, στην εξαφάνιση της Ρώμης! (Αλλά μέχρι σήμερα ακόμα δεν το βλέπω, ο αγαπητός μου Τίτο δεν κάνει αστεία! !! ) Στη φωτογραφία τοποθετήθηκε στη γωνία του Η γωνία με την Via Aniene να δουλέψει στο Rinascente.