Από την ίδια ερημιά, την ίδια νύχτα, στα κουρασμένα μάτια μου προβάλλει πάντα το λαμπρό άστρο, μα οι τρεις μάγοι που κυβερνούν τη ζωή μας: η καρδιά, η ψυχή, το πνεύμα, μένουν αδιάφοροι. Πότε θα πάμε, διασχίζοντας βουνά και ακρογιάλια, να χαιρετίσουμε την εργασία που ανατέλλει, την καινούργια γνώση, την πτώση των τυράννων και των δαιμόνων, το τέλος των προλήψεων, να προσκυνήσουμε -πρώτοι εμείς!- την επί γης γέννηση του Χριστού! Οι ουράνιοι ύμνοι, τα εμβατήρια των λαών! Σκλάβοι, ας μη βλαστημούμε τη ζωή. . Αρθούρος Ρεμπώ Πρωινό (απόσπασμα) από την «Μια εποχή στην κόλαση» και την ενότητα Παραληρήματα ΙΙ μετάφραση Χριστόφορος Λιοντάκης εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2013 (σελ. 103-105) . στη φωτογραφία: ο νεαρός, τρίτος από αριστερά, που κρατά το τουφέκι ανά χείρας, θρυλείται ότι είναι ο Αρθούρος Ρεμπώ συμμετέχοντας στην Παρισινή Κομμούνα. Η φωτογραφία είναι του Bruno Braquehais τραβηγμένη στα μέσα Μαΐου του 1871. Από: Μάκης Γκαρτζόπουλος