Τα κράτη δεν ασχολούνται πλέον με τη διοίκηση και αφοσιώνονται στην αστυνόμευση. Οι πρόεδροι μετατρέπονται σε διαχειριστές ξένων εταιριών. Οι Υπουργοί Οικονομικών είναι καλοί διερμηνείς. Οι βιομήχανοι μετατρέπονται σε εισαγωγείς. Οι πολλοί εξαρτώνται ολοένα περισσότερο από τα περισσεύματα των λίγων. Οι εργαζόμενοι χάνουν τις δουλειές τους. Οι αγρότες χάνουν τη γη τους. Τα παιδιά χάνουν την παιδική τους ηλικία. Οι νέοι χάνουν την επιθυμία να πιστεύουν. Οι ηλικιωμένοι χάνουν την σύνταξή τους. «Η ζωή είναι λαχείο» ισχυρίζονται όσοι κερδίζουν. Στις μέρες μας ορισμένα πράγματα έχουν αλλάξει ονομασία: Ο καπιταλισμός φέρει το καλλιτεχνικό όνομα της οικονομίας της αγοράς. Ο ιμπεριαλισμός λέγεται παγκοσμιοποίηση. Τα θύματα του ιμπεριαλισμού λέγονται χώρες υπό ανάπτυξη, που είναι σαν να αποκαλείς τους νάνους παιδιά. Ο οπορτουνισμός λέγεται πραγματισμός. Η προδοσία λέγεται ρεαλισμός. Η φτώχεια λέγεται στέρηση ή στενότητα και οι φτωχοί, άνθρωποι με ανεπαρκείς πόρους. Το δικαίωμα του αφεντικού να απολύει τους εργάτες χωρίς αποζημιώσεις ή εξηγήσεις, λέγεται ευελιξία της αγοράς εργασίας. Τα βασανιστήρια λέγονται παράνομος καταναγκασμός ή φυσικές και ψυχολογικές πιέσεις. Όταν οι κλέφτες είναι από καλή οικογένεια δεν είναι κλέφτες, αλλά κλεπτομανείς. Εδουάρδο Γκαλεάνο ____________ Να θυμηθούμε τη νεογλώσσα της πολιτικής των ημερών μας για να κατανοούμε καλύτερα τις τοποθετήσεις των επίδοξων κυβερνητών της πτωχευμένης νεοαποικίας μας. Από ανάρτηση της Aristea Seremeti !